Dodenherdenking

Ik heb toekomstplannen, maar dat hadden jullie ook.
Ik wil gerespecteerd worden, net als jullie.
Ik wil kunnen zijn wie ik ben, net als jullie.
Ik vraag niet om oorlog, maar dat hebben jullie ook niet gedaan.

Tóch kreeg je het.

Jij, die liefhad. Zij, die geliefd werden.
Zij die talentvol waren, jij die vol in het leven stond.
Zij, die het zouden maken in het leven.
Zij waren beeldschoon.

Jullie wilden trouwen.
Zij verwachtten hun eerste kindje.
En jullie, kleine boefjes, jullie waren nog veel te jong om er iets van te begrijpen.

Jullie waren met zoveel.  Zoveel, dat ik jullie namen niet ken.

Jullie werden gediscrimineerd en mochten niet meer zijn wie je was.
Jullie werden over één kam geschoren. 
Jullie hebben doodsangsten uitgestaan en emoties gevoeld waarvan je het bestaan niet wist.

Jij wist dat je baby het levenslicht nooit zou zien.
Hij zag de paniek in jouw ogen en hield zich sterk voor jou.
 

Jullie waren intelligent, behulpzaam, charmant, grappig. En nog zoveel meer.

Jullie zijn gestorven, terwijl jullie hem nooit iets hebben misdaan.

Vanavond ben ik stil. Stil voor jullie allemaal.

Ellie