woensdag 9 augustus 2017

Waar denk je aan? ''Niets.''

Ik zie dat hij voor zich uit staart. Mijn fantasie slaat op hol en ik vul in waar hij aan denkt. Om te checken of mijn invulling juist is vraag ik het:
"Waar denk je aan?"
"Hmm? O. Aan niets."

Ik voel de frustratie opkomen.

"Aan niets, dat kan niet. Je denkt altijd wel aan íets."
"Nee, ik zat gewoon aan níets te denken."

Mijn hoofd maakt overuren. Wil hij niet over zijn gevoel praten? Heeft hij een geheim? Waarom wil hij niet vertellen waar hij aan denkt? Aan mij kan hij toch alles kwijt.

Onbegrip.

Hij blijft volhouden dat hij écht nergens aan dacht. Voor mij is dit moeilijk te begrijpen; mijn brein is soms een chaos.

Mijn gedachten zijn met touwtjes aan elkaar verbonden en lopen kriskras door elkaar. Als ik aan iets denk, dan staat het volgende 'hoofdstuk' al weer klaar om over nagedacht te worden. Het loopt in elkaar over en er lijkt soms geen eind aan te komen.

Tot laatst.

Ik stond onder de douche, ik voelde de warme straal over mijn lichaam glijden. Ik stond daar te staan; verder deed ik niets, dacht ik niets. Gewoon heu-le-maal niets.

Op een gegeven moment realiseerde ik mij dat ik aan 'niets' aan het denken was. Ik was overdonderd. Het kan dus tóch! Ik was verwonderd dat mijn brein óók even 'uit' kan.

Al die keren dat hij had beweerd aan niets te denken en ik er op reageerde dat dit onmogelijk was...Oeps.

Voor degene die er óók van overtuigd is dat je altijd érgens aan moet denken: het is écht mogelijk om je gedachten even stop te zetten.

Voor de partners die dit stuk laten lezen onder het mom van: "Zie je wel." De rekening stuur ik op. 😉


Ellie



Geen opmerkingen:

Een reactie posten