Terwijl ik zit te lunchen kijk ik naar buiten.
Ik zie een kindje fietsen, ik gok een jaar of 6. Vervolgens kijk ik naar de klok, het is vijf over 12. Die mocht vast eerder weg van de juf.
Een paar meter achter hem zie ik een oudere dame fietsen met een meisje achterop.
Ik vermoed dat dit oma is met de kleinkinderen.
Opeens komen de herinneringen van mijn (basis)schooltijd boven.
Soms ging ik tussen de middag naar opa en oma, fantastisch vond ik dat!
Ik ben gek op warm eten, dus het was toen altijd feest: 's middags bij opa en oma warm eten en als ik geluk had, 's avonds thuis nog een keer.
In de keuken aten we, de tafel van de muur geschoven. Dat was mijn plekje; tussen de tafel en muur in. Ilse tegen over mij, opa links en oma rechts.
Bij opa en oma lag mama haar bestek van vroeger. Als ik daar mee at, leek het wel of het eten nóg lekkerder smaakte.
De liefde, de warmte waarmee ik altijd overspoeld werd overdonderd mij op dit moment. Ik voel het, terwijl ik alleen aan mijn eigen keuken tafel zit.
Van die typische dingen die bij opa en oma horen: een snoepje bij het verlaten van het huis, en dan ook één mee voor onderweg. Soms als ik een afscheidskus gaf werd er stiekem een in mijn handen gedrukt door opa.
Mijn eigen spaarpot die bij opa en oma thuis stond, die ik af en toe op ging tillen om te voelen of er wat bijgekomen was
De ijsjes, vruchtjes, Japanse mix waarmee we volgestopt werden als we kwamen logeren. 's ochtends kregen we broodjes hagelslag en thee. Op één of andere manier kan niemand dat zo lekker klaar maken als opa en oma.
En nog zo veel meer dingen om te benoemen..
Een paar meter achter hem zie ik een oudere dame fietsen met een meisje achterop.
Ik vermoed dat dit oma is met de kleinkinderen.
Opeens komen de herinneringen van mijn (basis)schooltijd boven.
Soms ging ik tussen de middag naar opa en oma, fantastisch vond ik dat!
Ik ben gek op warm eten, dus het was toen altijd feest: 's middags bij opa en oma warm eten en als ik geluk had, 's avonds thuis nog een keer.
In de keuken aten we, de tafel van de muur geschoven. Dat was mijn plekje; tussen de tafel en muur in. Ilse tegen over mij, opa links en oma rechts.
Bij opa en oma lag mama haar bestek van vroeger. Als ik daar mee at, leek het wel of het eten nóg lekkerder smaakte.
De liefde, de warmte waarmee ik altijd overspoeld werd overdonderd mij op dit moment. Ik voel het, terwijl ik alleen aan mijn eigen keuken tafel zit.
Van die typische dingen die bij opa en oma horen: een snoepje bij het verlaten van het huis, en dan ook één mee voor onderweg. Soms als ik een afscheidskus gaf werd er stiekem een in mijn handen gedrukt door opa.
Mijn eigen spaarpot die bij opa en oma thuis stond, die ik af en toe op ging tillen om te voelen of er wat bijgekomen was
De ijsjes, vruchtjes, Japanse mix waarmee we volgestopt werden als we kwamen logeren. 's ochtends kregen we broodjes hagelslag en thee. Op één of andere manier kan niemand dat zo lekker klaar maken als opa en oma.
En nog zo veel meer dingen om te benoemen..
Als de school pauze voorbij was liep oma een stukje met mij mee naar mijn fiets. We sloegen dan een arm om elkaar heen en zongen: "wij zijn 2 vrienden, jij en ik."
Ik hoop dat die kindjes die ik net zag fietsen net zo'n fijne tijd hebben bij oma als dat ik heb gehad.
Ik sluit dit verhaal af met gemengde gevoelens: trots, dankbaarheid dat ik dit heb mogen meemaken, maar ook verdriet, omdat ik ze mis.
"Wie geeft wat hij heeft, is het waard dat 'ie leeft."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten