Wist je dat paaseieren frustratie en teleurstelling kunnen veroorzaken?
Laten we beginnen bij het paaseieren zoeken. Gezellig...
Als mijn (groot)ouders de eieren aan het verstoppen waren gierde de adrenaline al door mijn lijf. Hoe dan ook, ik moest en zou méér eieren vinden dan mijn zus. Zij zat precies zo in elkaar, dus het zoeken ging er fanatiek aan toe. Als ik hoorde: "Ja, ik heb er één!" Raakte ik in de stress, want ik moest winnen! Dit gebeurde niet altijd, natuurlijk. Teleurstelling in mezelf en jaloezie naar mijn zus. We mochten evenveel chocolaatjes opeten, waarom we zo fanatiek waren?
Wat ik óók altijd een dingetje vind, is dat als de eieren in een mooie schaal op tafel liggen. Verschillende kleurrijke papiertjes zitten met je te flirten: "Eet mij op."
En vanaf dán begint het gedonder. Want welke smaak zit er achter welk papiertje?!
Over het algemeen heb ik in mijn paaseieetcarrière ontdekt: Rood = Puur. Blauw = Melk. Goud/geel = Wit.
Op zich is dat nog wel te handelen, maar er zijn óók mensen die hebben bedacht dat een vulling lekker kan zijn. (Klopt!)
En die papiertjes moeten natuurlijk óók een kleur, patroon hebben. En op dát moment raak ik in de war. Want welke kleur kan ik verwachten, bruin of wit? En vervolgens welke smaak?
Je pakt een eitje en hoe dan ook, je hebt altijd een verwachting. Zo pakte ik laatst één met een lichtgroen papiertje. In mijn beleving zat hier een melkeitje in met als vulling een hazelnoot.
Vol verwachting opende ik het papiertje. Melkchocolade. Check.
Ik stopte het in mijn mond en beet er op. Ik had mezelf er al op voorbereid dat ik even een nootje moest fijnmalen.
Mijn kaken gingen op en neer, ondertussen was ik al bijna aan het herkauwen, maar het nootje was in geen velden of wegen te bekennen.
Laten we beginnen bij het paaseieren zoeken. Gezellig...
Als mijn (groot)ouders de eieren aan het verstoppen waren gierde de adrenaline al door mijn lijf. Hoe dan ook, ik moest en zou méér eieren vinden dan mijn zus. Zij zat precies zo in elkaar, dus het zoeken ging er fanatiek aan toe. Als ik hoorde: "Ja, ik heb er één!" Raakte ik in de stress, want ik moest winnen! Dit gebeurde niet altijd, natuurlijk. Teleurstelling in mezelf en jaloezie naar mijn zus. We mochten evenveel chocolaatjes opeten, waarom we zo fanatiek waren?
Wat ik óók altijd een dingetje vind, is dat als de eieren in een mooie schaal op tafel liggen. Verschillende kleurrijke papiertjes zitten met je te flirten: "Eet mij op."
En vanaf dán begint het gedonder. Want welke smaak zit er achter welk papiertje?!
Over het algemeen heb ik in mijn paaseieetcarrière ontdekt: Rood = Puur. Blauw = Melk. Goud/geel = Wit.
Op zich is dat nog wel te handelen, maar er zijn óók mensen die hebben bedacht dat een vulling lekker kan zijn. (Klopt!)
En die papiertjes moeten natuurlijk óók een kleur, patroon hebben. En op dát moment raak ik in de war. Want welke kleur kan ik verwachten, bruin of wit? En vervolgens welke smaak?
Je pakt een eitje en hoe dan ook, je hebt altijd een verwachting. Zo pakte ik laatst één met een lichtgroen papiertje. In mijn beleving zat hier een melkeitje in met als vulling een hazelnoot.
Vol verwachting opende ik het papiertje. Melkchocolade. Check.
Ik stopte het in mijn mond en beet er op. Ik had mezelf er al op voorbereid dat ik even een nootje moest fijnmalen.
Mijn kaken gingen op en neer, ondertussen was ik al bijna aan het herkauwen, maar het nootje was in geen velden of wegen te bekennen.
Het was een zachte vulling. (Wel een lekkere, trouwens.) Maar ik was toch even in de war. Ik had écht een hazelnoot verwacht.
Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik meer paaseieren moet eten om alle smaken, kleurcombinaties te kennen. Zo kom ik niet meer voor verassingen te staan. 😉
Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik meer paaseieren moet eten om alle smaken, kleurcombinaties te kennen. Zo kom ik niet meer voor verassingen te staan. 😉
Ellie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten